يه ناآگاه ارزش طلا رو نميدونه...و زندگي کردن بين اين ناآگاهي خيلي سخته...خوبي و بدي هميشه بوده اما کي بوده که تا اين حد خوبي و بدي اشتباهي لباس هم رو به تن کنن؟ما هرروز داريم تو اين وضعيت غرق ميشيم...انقدر گناه به مقتضاي زمانمون ازمون سر ميزنه که ديگه آغوش گرم همچون پيامبري هم بهمون نميرسه که براش بميريم...من گله دارم از خودم چون تنهايي نميتونم

داريم تو جامعه اي زندگي ميکنيم که ديگه اونايي نيستن که بودن...معيارها عوض شده...اينجا حفظ ايمان سخته...تنهايي...خورد ميشي...کم مياري...اينارو دارم در شرايطي ميگم که حرفاتونو کاملا قبول دارم...اما کم آوردم...حرف زدن درموردش راحته...بايد کفشاي منو بپوشي و واسه راه رفتنم نظر بدي...کسي با مني که ميدونم اين حرفا درسته درد دل کنه

جالب بود مخصوصا اگر قلب شخصي از کار افتاد، مغز و ساير اندام‌هاي بدن وي از کار مي‌افتد و مرگش را به دنبال دارد.