يه ناآگاه ارزش طلا رو نميدونه...و زندگي کردن بين اين ناآگاهي خيلي سخته...خوبي و بدي هميشه بوده اما کي بوده که تا اين حد خوبي و بدي اشتباهي لباس هم رو به تن کنن؟ما هرروز داريم تو اين وضعيت غرق ميشيم...انقدر گناه به مقتضاي زمانمون ازمون سر ميزنه که ديگه آغوش گرم همچون پيامبري هم بهمون نميرسه که براش بميريم...من گله دارم از خودم چون تنهايي نميتونم