و وفاق بخشهای مختلف فرهنگی نظام در مورد آن؛ چنانچه حضرت امام (قدسسره) در فرآیند نوسازی جامعه، مفاهیمی مانند معنویتگرایی یا آخرتگرایی، جدایی دین از سیاست، تقابل دنیا و آخرت، نگرش سنّتی به تودة مردم، وجه تلقی از قضا و قدر و وجه تلقی نسبت به زنان را در عمل و نظر مورد بازنگری قرار داده[1] و بر اساس معیار اسلام و دیانت ناب این مفاهیم را معنا بخشیدهاند، اکنون نیز باید ارزشهای دینی به دور از پیرایههای اجتماعی مورد بررسی قرار گرفته و در مورد آنها بین بخشهای فرهنگی نظام توافق کاملی حاصل گردد.
3. سومین مرحله برنامهریزی است؛ یعنی اینکه فعالیت فرهنگی از کجا و با چه مکانیزمی آغاز گردد. باید راهی را یافت که همواره درست بودن تصمیمها را تضمین نماید. در برنامهریزی باید به این نکته توجه داشته باشیم که، فرهنگسازی دینی نیازمند برنامهریزی دراز مدت و استراتژیک میباشد، بر پایة برنامة کوتاه مدت و انفعالی نمیتوان فرهنگ جامعه را همساز و همآهنگ با دین نمود.
عمدهترین اقدامات راهبردی در برنامة علمی فرهنگسازی دینی به شرح زیر است:
الف) گام نخست در برنامة عملی فرهنگسازی دینی، «خودسازی» میباشد. رسالت عظیم متولیان فرهنگی این است که ابتدا خود را به ملکات و ارزشهای دینی مانند ایمان، تقوا، شرح صدر و ... آراسته و در عمل به ارزشها از دیگران سبقت بگیرند[2].
ب) گام دوم «دیگرسازی» است که در قالب ارشاد و نصیحت، تبلیغ و تعلیم و تربیت اسلامی امکانپذیر است. هدف از ارشاد و نصیحت، ارتقای سطح تربیت و ترویج فضایل اخلاقی است. تکریم شخصیت دیگران، وفق و مدارا، برخورد محبتآمیز،استفاده از روشهای غیر مستقیم همچون روش الگویی، در کارآیی نصیحت و ارشاد و تأثیر گذاری آن، نقش بسیار مؤثری ایفا خواهد نمود. در دعوت انبیاء نیز دقیقاً همین مراحل و شیوهها مورد استفاده قرار گرفته است[3]. رسول خدا وقتی مأموریت یافت تا خویشان خود را به دین جدید دعوت کند، در مجلسی که به همین منظور تشکیل داده بود، پیش از ابلاغ دعوت خود، از آنها با غذایی که از گوشت گوسفند و شیر فراهم آمده بود، به خوبی پذیرایی کرد و آنگاه آنان را به پذیرش دین الهی دعوت کرد[4]. این شیوة برخورد، سیرة مستمر پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ و اهل بیت آن حضرت بود و آنان با استفاده از همین روش، مردم را به دین خدا جذب و دلها را به سوی خود و هدایتهای دینی خویش متوجه کرده و از آن مردم دور از فرهنگ و اخلاق، انسانهای مؤمن، با فضیلت و با کمال تربیت نمودند.
ج) در شرایط کنونی فرهنگسازی دینی و احیای ارزشهای مذهبی در جامعه فعالیت نظام یافته و همفکری و تلاش گروهی را لازم دارد که از نظر ابزار کار و حیطة عمل به مراتب گستردهتر و پیچیدهتر از گذشته است. لازمة فرهنگسازی دینی در حال حاضر این است که همة نهادهای اجتماعی، مسئولان فرهنگی، صدا و سیما، مطبوعات و... بصورت هماهنگ و منسجم در نهادینه کردن ارزشهای دینی تلاش ورزند. و از این میان نقش خانواده، آموزش و پرورش، صدا و سیما و مطبوعات به مراتب برجستهتر از دیگر نهادها است[5].
نهاد آموزش و پرورش یکی از مهمترین نهادهایی است که میتواند در فرهنگسازی دینی نقش موثر ایفا نماید. در واقع شخصیت فرهنگی جوانان و نوجوانان از رهگذر متون درسی و الگوهای رفتاری مربیان در مدارس تغذیه میکند. اگر محتوای کتابها فرهنگ دین و ارزشهای مذهب را به دانشآموزان عرضه کند، جامعهای که به بار میآید، جامعة «دین باور» و «دین محور» خواهد بود. به امید آن روز
ایران و تهران، پرسرچ ترین کلمات ویکیپدیای فارسی
کلمات کلیدی پر جستجو در بین ایرانیان
طبقه بندی تیپ های شخصیتی افراد سلطه جو
حدیث درباره فضیلت ثواب گفتن ذکر الحمدلله کما هو اهله :
ناو
یث
روزی از دانشمندی ریاضیدان نظرش را درباره زن و مرد پرسیدند
خدایا ....