دوستان عزیز این مطلبو در مرحله نخست به خود گوشزد می کنم واقعا چرا ؟؟؟
حواسمان نیست؟ اتفاقاً شاید حواسمان هم هست! هرکار که میخواهیم میکنیم. هرچه میخواهیم میگوئیم!
دروغگوی حرفهای شدهایم. با زبان سخت از صداقت میگوئیم و نیرنگ و دروغ را پشت نگاهمان پنهان میکنیم؟
از خداوند، تصویر سازی عاشقانه میکنیم و به خلق الله تحویل میدهیم! بیآنکه در آن حقیقتی نهفته باشد!
پول حرام، عقیدهی نادرست، مردم آزاری و... همه و همه را پشت چهرهای دوست داشتنی از خود پنهان میکنیم.
راستی! ما چرا باورمان نیست که باید برویم؟
تاریخ : یادداشت ثابت - یکشنبه 92/3/6 | 9:39 عصر | نویسنده : طاها تهرانی | نظرات ()









لطفا از دیگر مطالب نیز دیدن فرمایید