- پوزش طلبیدن نشان خردمندی است.
- به هر چیز در دنیا بیشتر انس داری، زیادتر از آن بترس.
- بلای آدمی در زبان اوست.
- کسی که در کار کوتاهی کند به غم و اندوه دچار می شود.
- کسی که خودخواهی و اسراف پیشه کند، از برتری و بزرگواری می افتد.
- بزرگوار کسی است که در کیفر بدی نیکی کند.
- مؤمن را شادی در جبین است و اندوه در دل.
- نادانی دردناک ترین دردهاست.
- هنگامی که هوس ها بر عقل چیره شوند، انسان به پرتگاه ها کشیده می شود.
- هیچ مالی پر فایده تر از عقل نیست.
- دانائی میراثی است شریف و گرامی.
- هر که مرا حرفی بیاموزد، مرا بنده خود گردانیده است.
- هر کس میدرود آنچه را میکارد و جزا می بیند آنچه را عمل می کند
- خوبی سخن در کم گفتن است.
- دانشی که تو را اصلاح نکند، گمراهی است.
- هر کس از خدا بترسد، ترسش از مردم کمتر می شود
- سه کار شرم برنمی دارد: خدمت به مهمان، برخاستن از جا در برابر معلم و گرفتن حق خود.
- دین مرد خرد اوست، کسی که عقل ندارد، دین ندارد.
- رشکبر همیشه بیمار است.
- درباره آنچه از آن شناختی نداری، سخن مگوی.
- سینه عاقل، صندوق اسرارش می باشد.
- یا دانشمندی زبان دار و گویا باش و یا شنونده ای علم نگهدار، مبادا جز این دو، شخص سومی باشی.
- علم با عمل مقرون است پس هر که می داند، باید عمل کند، و علم عمل را صدا زند اگر او پاسخش را نداد از نزد او برود.
- بخل، گردآورنده همه عیبهای زشت است و افساری است که بهر کار بدی انسان را می کشد.
- از بخل و نفاق اجتناب کنید که از مذمومترین اخلاقهاست.
- بخیل پیش عزیزان خود خوار است.
- بخل ورزیدن به آنچه در دست داری، بدگمانی به معبود است.
- بخشندگی آدمی او را محبوب مخالفانش می کند و بخلش او را نزد فرزندانش هم منفور می سازد.
تاریخ : یادداشت ثابت - پنج شنبه 92/4/7 | 10:57 عصر | نویسنده : طاها تهرانی | نظرات ()









لطفا از دیگر مطالب نیز دیدن فرمایید