پاتوق دوستان

با سلام و احترام خدمت دوستان گرامی و ارجمندم.دوستان و یاران خلاق و قدرتمندم تا به حال به این موضوع توجه کردید!! مسئله ای که اکثر ما به طرق مختلف تجربه کردیم و بی تفاوت از کنار آن میگذریم !اما این بار مسئله ای را مطرح میکنم و از زاویه دیگری به بررسی آن می پردازم .لطفا لحظه ای از وقت گرانبهای خودتونو به من بدهید سعی میکنم مطالبم را به گونه ای بیان کنم که بتواند مورد پسند واقع گردد.

در بیمارستان ها وقت شام و ناهار ، غذاها خیلی متفاوت است . به یک نفر سوپ ، چلوکباب و دسر می دهند و به دیگری فقط سوپ می دهند و به یک نفر حتی سوپ هم نمی دهند و می گویند که فقط آب بخور . به بیمار دیگر می گویند که حتی آب هم نخور . جالب است که هیچ کدام از این بیمارها اعتراض ندارند زیرا آنها پذیرفته اند که کسی که این تشخیص ها را داده است طبیب است و آن کسی که طبیب است حکیم است . روایت داریم : همه ی شما بیمار هستید و خدا طبیب است . پس اگر خدا به یک کسی کم داده یا زیاد داده ، شما گله و شکوه نکنید که چرا به او بیشترداده ای و به من کمتر داده ای . این کارها روی حساب و حکمت است . به شما باید زیاد می دادیم ، به او باید کم می دادیم . یادتان باشد به کسی که کم داده ایم می تواند از همان زیاد بهره ببرد . به شما هم که زیاد داده ایم ممکن است که بهره ی کمی ببرید . به یکی کم می دهیم و به یکی زیاد می دهیم ولی به یکی که کم می دهیم می تواند بهره ی زیاد بردارد و به آن کسی که زیاد داده ایم می تواند بهره ی کم بردارد. مثل کشاورزان که ممکن است یک کشاورز در یک هکتار پنج تن برداشت می کند ,کشاورز دیگرتوی پنج هکتار یک تن برداشت می کند لذا کشاورز نمونه می شود و جایزه هم به او می دهند .قرآن می فرماید : پروردگار توست به یکی زیاد می دهد و به عده ای هم کم می دهد . او می بیند که چکار می کند او بصیر است . یک وقت می گویی من می دانم و یک وقت می گویی من می بینم . دوستدار شما طاها تهرانی