پاتوق دوستان

امروز میخواهم چند خطی در خصوص قلمروهای چهارگانه هر فرد صحبت کنم .امیدوارم مثمر ثمر واقع شود .دوستان گاهی بخش های مختلف زندگی از هم می پاشد و ما مجبوریم تکه های از هم گسیخته را دوباره در کنار هم قرار دهیم. وقتی زندگی آسیب می بیند، ما می خواهیم آن را به خوبی به حالت قبل درآوریم. در چنین شرایطی اغلب به جستجوی مداوا هستیم.مداوا یعنی ریشه کن کردن مشکل به گونه ای که دیگر وجود نداشته باشد. در واقع گاهی می توانیم مشکلات مان را به شکل قطعی مداوا کنیم و گاهی اوقات هم نمی توانیم. اگر به طور قطعی نتوانیم مشکل مان را مداوا کنیم، شاید بتوانیم " بهبودی" حاصل کنیم.

" مداوا" و "بهبودی" از یکدیگر متفاوتند. بهبودی یا التیام یافتن، یک امر کلی است و اساساً فرآیندی روانشناختی و معنوی است. بهبودی زمانی رخ می دهد که ما واقعیت موجود را بپذیریم و زندگی را با تمام ظرفیتش تجربه کنیم.برخی از افراد هستند که با درد و عذاب جسمی زیادی زندگی میکنند، ولی ادعا می کنند که زندگی شان از زمانی که آموخته اند چطور با سعه ی صدر و به طور محبت آمیز با خود و دیگران رفتار کنند، به طور مثبتی تغییر یافته است. آنها با این نگرش جدید، در شخصیت و سبک زندگی شان تغییرات اساسی ایجاد نموده و به سوی یکپارچگی حرکت کرده اند. 

"بهبودی" در چهار قلمرو اتفاق می افتد. یکی از آن ها، " قلمرو جسمانی" است. ما معمولاً به این سطح بیشتر توجه می کنیم. در جست وجوی وضعیت مناسب جسمانی و سلامت بدنی هستیم.

سه قلمرو دیگر از "بهبودی" عبارتند از: قلمرو هیجانی، قلمرو روانی و قلمرو معنوی.

در سطح قلمرو هیجانی،"بهبودی" توانایی پذیرش تمامی احساسات بدون قضاوت و پیش داوری، و بیان بروز دادن صریح و روشن آنها به دیگران است." بهبودی هیجانی" حبس هیجانات در خود و ایجاد عقده ی درونی نیست؛ خودداری از ابراز عطوفت و عشق نیست؛ بلکه آگاه بودن از آنچه احساس می کنیو توانایی تعامل عاطفی است. این بهبودی،فرصت یک زندگی غنی و عمیق را برای ما فراهم می سازد.

قلمرو روانی " بهبودی" به تفکر ما اشاره می کند. "بهبودی روانی"، اصلاح نگرش ها (طرز تلقی)، باورها و ارزش های ماست.به معنی چشم انداز درست و مناسب داشتن در هنگام تجربه ی زندگی است؛ یعنی درک درست آنچه اتفاق می افتد و با نگرشی مثبت و واقع نگر با آن روبه رو شدن؛ یعنی اجتناب از ابهام و خیال بافی هی پیچیده و نگران کننده در خصوص مشکلاتی که ممکن است پدید آید. بهبود روانی، توجه شما را بر لحظه ی کنونی و حال متمرکز کرده و خرد مورد نیاز زندگی روزمره را برایتان فراهم می آورد.

"بهبودی معنوی" درک عمیقی از "معنا" و "هدف" را به ارمغان می آورد. بهبودی معنوی احساس پیوند را با هر آنچه وجود دارد فراهم می کند.تو را با آنچه که از تو بزرگتر است ــ به قدری برتر ـ وصل می کند. این بهبودی تو را قادر می سازد تا به ساده ترین رویدادهای زندگی با حیرت و شگفتی نگاه کنی و از زیبایی کوتاه ترین لحظه ی زندگی قدر دانی کنی. وقتی که دیگر احساس انزوا نکنی، با چشمانی عاشق به دنیا نگاه می کنی و از خود می پرسی " چه کار می توانم برای دیگران انجام دهم؟"

با وجود این چهار قلمرو بهبودی، ما نیاز داریم که هر روز بر روی یکی از آنها کار کنیم. امروز برای سلامت جسمت چه کاری انجام می دهی؟

هیجاناتت را چگونه رها می کنی و چطور به بیان آزاده ی آنها می پردازی؟

امروز ذهنت را چگونه آرام و متمرکز می کنی؟

فعالیت معنوی امروزت چیست، چطور زندگی ات را احیا می کنی و به آن جان می بخشی؟

هر روز کمی به این چهار قلمرو بپرداز، آن گاه به سوی بهبودی خود گام برخواهی داشت.